Vida a la Playa - Reisverslag uit Zihuatanejo, Mexico van Nikki Kelderman - WaarBenJij.nu Vida a la Playa - Reisverslag uit Zihuatanejo, Mexico van Nikki Kelderman - WaarBenJij.nu

Vida a la Playa

Door: Nikki

Blijf op de hoogte en volg Nikki

14 December 2012 | Mexico, Zihuatanejo

Ik zit hier nu op het strand. 13 december 2012, 14.56 uur. De prinsesjes, Thomas en Alex, mijn twee duitse vrienden liggen naast mij te slapen. Ik heb ook even geslapen maar voel uitgerust. Het is hier stil en ik hoor alleen de wind, de zee en pelikanen. Ik zit in de schaduw, onder een geraamte van boomtakken en palmbladeren. Naast me en achter me staan inmiddels wat oude houten tafels, waar de blauwe verf half vanaf is, en oude blauwe plastic stoelen. De donkere mexicaanse vrouw achter ons heeft ons al aan geboden of we soms verse vis wilden eten. En we vertelde haar dat we dat later vandaag zeker willen. Rechts voor me zie ik drie locale mexicaanse jongens vissen. En links in de verte zie ik wat huisjes van hout en daken van palmbladeren. Verder is playa chacahua voor ons op een ander eiland. We hebben 3 uur gereden, terwijl een jongen gister zei één uur hiervandaan, om weer te surfen. We hebben nu al een aantal dagen niet gesurft, steeds zijn er geen golven waarop gesurft kan worden. Maar om op dit strand te komen moeten we blijkbaar met de boot, en we willen onze auto/hotel op wielen hier niet achter laten. Te veel risico om bestolen te worden. Dus nu genieten van het uitzicht, het water en de stilte.

Na mijn semester met allemaal voldoendes te hebben afgerond ben ik een week later vertrokken. In totaal duurt deze trip voor mij 10 dagen, en nu nog 1,5 dag over en een dag reizen. Zij waren al eerder vertrokken en met 6 andere duitse vrienden en een fins meisje ben ik naar ze toe gereden. Eerst met de bus naar Mexico stad, toen twee auto's daar gehuurd en naar teotihuacan gereden. De piramide van de aztecen met 248 trappen. Eenmaal boven voelt het alsof je boven op een berg staat, een gaaf uitzicht over heel teotihuacan waar tientallen piramides zijn. Maar ik vond het indrukwekkender om voor de grootste pyramide te staan.

Hierna vertrokken we naar zihuatanejo / ixtapa, naar Alex en Thomas. Zij waren hier al een week en zeiden dat het geweldig was. En dat ze me gingen leren surfen. Ik zag het helemaal zitten, 10 dagen strand, surfen, zonder plan en lekker doen waar we zin in hebben. De eerste nacht met mijn andere vrienden (tanja, felix, nina, fia, will, stefan) in een hostel geslapen voor 110 pesos (€6,5). Maar de volgende dag de jongens opgezocht op het strand met ze alle en zij vertelde mij dat ze al 10 dagen in de auto hadden geslapen en ik vond dat wel een gaaf idee. En voor de prijs van een hostel kan je hier eten, dus ik zag het een soort van als gratis voedsel elke dag en een hele ervaring natuurlijk. En zo waren we super flexibel, wat echt een heerlijk gevoel is.

Die avond met ze 9e gegeten en wat gedronken in een bar. Daarvoor hadden we gedoucht in een publieke douche, (€0,70) en een drankje daar gedronken. Daarna naar onze slaapplek voor de komende nachten gereden, daar de surfboards afgeleverd. Dit was een huis, met op de boven verdieping een bar die uitkeek over een baai van de zee. In deze bar waren we bijna elke avond om al onze spullen op te laden en een biertje te drinken. Ik dronk zelf geen bier, want van bier moet je plassen en dat kan niet als je in een auto slaapt.
Alex en Thomas waren opzoek naar surfboards en zag hun op de straat met surfboards. Ze rolde hun autoraam naar beneden en riepen of die gasten wisten waar ze ze konden huren. Waarop ze antwoordde ja bij mij thuis, een van de gasten stapte in de auto en ze reden naar deze plek. Later die avond vroegen ze of ze hun een lift ergens naartoe konden geven. "tuurlijk geen probleem, waar naartoe?" "okee bedankt man, ja we moeten even wat coke ophalen" en ze waren de drugsexpress. Alex en Thomas zijn beide mooi gespierd en verwachtte bestolen te worden, maar de gasten die ze en lift gaven waren allemaal vrij tenger dus ze dachten die kunnen we wel aan met ze tweeën en zaten klaar, te wachten om te vechten. Het was natuurlijk een donker klein straatje ergens in de Zihuatanejo. Maar niks gebeurde en ze kwamen gewoon weer bij de bar.

Die dagen daar waren echt geweldig. Een dag zag er ongeveer zo uit. We werden erg verrot wakker tussen 6 en 8. Dan wachten tot doe gasten wakker waren zodat we een surfboard konden krijgen, in de auto plassen in de oxxo (de ah to go hier op bijna elke hoek van de straat), naar de lokale markt waar we heerlijk vers brood kochten (voor €0,15 per pistolet), kaas (€1,20) en Philadelphia (€1,20) en op naar het strand. Zonnebrand opsmeren, bikini aan en surfen.

De tweede dag werd ik wakker met zoveel rug pijn dat ik even ging lopen. Het was 7 uur 's ochtends en om de hoek van de bar was de baai met een roze lucht. Later kwam Alex ook en toen zag hij Roberto. Een van de jongens die die al eerder had ontmoet en hij zei ja als je wilt kan ik met je mee naar het strand ik weet een ander gaaf strand. En hij ging met ons mee. In het begin hielp hij mij met surfen. Nu wist ik precies hoe het moest, hij was een goede leraar, nu alleen oefenen. Uiteraard viel ik de heletijd en mijn knieën begonnen super pijn te doen van het schafen over het zand. Maar echt weer een topdag. Zoals elke dag een uurtje geslapen op het strand, en die jongens veel langer. En Roberto vertelde me dat we morgen ook hier konden gaan en hij wist hoe je vis kan bakken op het strand en dan zouden we dat doen. Alex zei dat hij eigenlijk van plan was om naar de volgende plek te gaan, maar hiervoor bleven we nog een dag. And it was totally worth it. Roberto bracht een andere vriend, Toni rasta. Beide van die surfer dudes, en hun engels was niet zo goed (toni sprak geen engels, Roberto een beetje) dus veel spaans geoefend. Eerst naar de vis markt gelopen, een plek vlak voor het strand waar vis op de grond lag dat net was gevangen. Voor €5,35 hadden we een vis voor ons vijfen. Eerst die dag gesurft, en nu voor het eerst echt op het surfboard gestaan en zelfs op het einde van de dag een hele golf gesurft. Heel gaaf! (en nu wil ik meer meer meer)
En toen begon Roberto met het schoonmaken van de vis op de achterkant van zijn surfboard. Verontreinigen met limoen, het mes slijpen met zand en stenen. Toni rasta begon met het maken van het vuur. Ze graafden een tunnel in het zand met in het midden een gat recht naar beneden. Daar kwam later de pan op te staan en het vuur kreeg zuurstof door de tunnel die aan beide kanten open was. Ze bakte courgette, ui, vis en tortillas. Het was echt zo gaaf en heerlijk. De sfeer was super gezellig, veel gelachen en heel relaxt.
Daarna weer gesurft tot de zon onder ging. Echt een super mooie lucht. En Toni rasta had voor iedereen een cocosnoot waar we uitdronken met zonsondergang. Daarna naar de sterrenhemel liggen kijken in het zand, die is elke avond weer ongelofelijk en daarna terug gereden. Die dag ervoor hadden we gedoucht met de tuinslang van de bar, erg lache met ze drieën. Maar de bar was nu gesloten. Vrij logisch op zondag, en we konden bin Roberto zijn zus thuis douchen. Echt zo vriendelijk allemaal. En zo zagen we de echte mexicaanse woonwijk. We reden helemaal boven de stad wat echt een heel mooi uitzicht was. Het was donker en alle lichtjes en de zee. Zo gaaf als je lokale mensen ontmoet! Daarna bij onze dagelijkse taqueria gegeten. Echt elke avond heerlijk eten voor €3,25 en dat kreeg ik amper op. Maar door het surfen hadden we steeds zoveel trek. Daarna gingen de jongens slapen in ons 'hotel' zoals we de auto noemde en ik ging met Roberto naar een bar van zijn vrienden wat gedronken en smoked some marihuana. Er waren alleen maar jongens en ik als blond europees meisje was dus het middelpunt van de belangstelling. Altijd meerdere waar ik mee praatten en erg gelachen die avond. Om 6 uur weer teruggekomen bij de auto en we vertrokken naar Puerto Escondido met als tussen stop Acapulco.

Echt een mega lange reis gehad van 18 uur ipv 12. Eerst een staking die de weg blokkeerde waar we 1,5 uur in hebben gestaan, daarna een ongeluk op de weg die ons en de tientallen auto's om ons heen 2 uur kostte. Wat gegeten in Acapulco, maar we vonden deze zogenaamde geweldige badplaats in Mexico maar smerig ( overal afval), druk en toeristisch dat we na een half uur rondrijden maar besloten door te rijden naar Puerto Escondido. We kwamen om 2 uur 's nachts aan, parkeerde de auto in de parkeergarage van de supermarkt en gingen slapen. Om half 6 werden we door een medewerker gewekt dat we hier niet konden slapen en reden we naar een van de vele stranden, Carrizalillo. Parkeerde de auto en sliepen weer verder. En om 10 uur waren we op het strand. Een geweldige kleine baai met helder blauw water en schattige strandtentjes. Maar alle andere stranden waren leeg, zonder ook maar iets dus we vonden dit al erg toeristisch met 20 Amerikanen en strandtentjes. De golven zouden perfect zijn, maar helaas was de wind blijkbaar niet goed deze week en elke dag waren ook op de andere stranden geem golven waar we konden surfen. Dus top, drie dagen gesurft, maar ik ga het zeker vaker doen! En morgen gaan we het nog een keer proberen, op onze laatste dag.

Dit leven is zo perfect. En het gaat super leuk met ze drieën, alledrie gewoon vrienden en we hebben super veel plezier. Maakt ons allemaal niet zoveel uit wat we doen en hebben dezelfde ideeën over wat we willen in deze trip. Nadat de jongens 16 nachten in de auto, ons 'hotel', hadden geslapen wilden ze een nacht in een hostel. En we vonden een kamer voor in totaal €7 per persoon. Alle drie heel lang gedoucht en daarna naar een heerlijk italiaans restaurant gegaan wat ik in mijn boek over Mexico had gelezen. Het voelde zo onbeschrijfelijk luxe. Een kamer, een dinner wat anders is dan tacos elke avond (ze waren een van de beste tacos ooit maar alsnog elke avond..) een privé douche en het belangrijkste een bed. In het restaurant zaten we al te praten over ons bed. En we hadden ook wifi daar.

Gister 9 meiden van onze school in guadalajara tegen gekomen, super toevallig. En was wel even chill om weer met chicas te praten.

Nu worden er een vis, visfilet em garnalen voor ons gemaakt, wat we gaan op eten kijkend over de zee met het geluid van de zee, wind en vogels aan het oude blauwe tafeltje.

Vanavond opzoek naar een van onze laatste douches, en weer eten bij het italiaanse restaurant. En dan kijken waar we slapen. Misschien willen ze in het hostel slapen, mij maakt het allemaal niet uit. Dus we zien het wel.

Morgen de laatste dag 14dec, overmorgen de heledag rijden 15dec, en 16 dec zetten zij mij af bij het busstation in México stad (zij blijven daar een paar dagen waarna thomas naar duitsland gaat en alex nog tot half feb reizen met nog totaal geen plannen), reis ik 6 uur met de bus naar Guadalajara. En naar het vliegveld om mijn ouders en broer op te pikken voor een andere kleine 3 onvergetenlijke weken.

(Daarna 10 dagen naar de USA, me gastgezin en vrienden opzoeken. En daarna nog 10 dagen in México, en nog geen plannen. Over anderhalve maand weer in Nederland, kan me echt niet voorstellen. )

Hasta la vista

  • 14 December 2012 - 10:07

    Biaca:

    Hi Nikki, wat een gaaf verhaal! Ik schiet er toch wel een beetje van vol. Zo mooi allemaal, wat heerlijk dat je zo vrij kan zijn en lekker kan genieten van al dat moois om je heen, je vrienden, de sterren, de stranden, de vrijheid, heerlijk! Je hebt nog een aantal gave weken voor de boeg, blijf genieten van elk moment. Heel veel liefs van de van der Meertjes, xxx Bianca

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Mexico, Zihuatanejo

Nikki

Puerto Vallarta

Actief sinds 20 Juli 2009
Verslag gelezen: 540
Totaal aantal bezoekers 24504

Voorgaande reizen:

28 Juli 2013 - 02 Februari 2013

Adventura

22 Juli 2012 - 24 Januari 2013

Una Vida Loca

11 Augustus 2009 - 01 Juli 2010

Mijn eerste reis

Landen bezocht: